Pieter @ Aussie

Mooi he? Ziet eruit als een simpel rad van fortuin. “Today’s fire danger” afgeplakt door “Total fire ban today”. Zoals jullie misschien op het nieuws hebben gezien zijn bosbranden hier (vlakbij Melbourne in het zuiden van Australie) nogal een issue. Zelf merk ik er “weinig” van behalve 50 meter zicht door rook op bepaalde wegen en een gigantische brandluft…. Kom ik zo op terug!
Het is weer een tijd geleden sinds de vorige blog, de reden: druk (terwijl tijd hier eigenlijk niet bestaat) en heb helaas geen holle boom kunnen vinden met een internet aansluiting. Ik begrijp dat je op 20 januari eigenlijk niet over oud en nieuw mag beginnen maar er zijn nu ook ‘officiële’ foto’s te downloaden vanaf de ‘sydneynewyearseve’ website. Om jullie een bezoek te besparen heb ik een aantal van de mooiste foto’s hier bij elkaar gezet:

Na oud en nieuw zat ik nog in Sydney en moest de tijd doden tot de auto terug van ziek was. In het centrum zit een boomerang winkel waar ze supermooie boomerangs verkopen. Daar voor 60 dollar geïnvesteerd in een boomerang die door een aboriginal gemaakt is. Omdat het een beetje zonde is om daar gelijk mee te gaan gooien ook wat kleinere boomerangetjes van 5 dollar de stuk gekocht. Na 100 keer gegooid te hebben (en dus 100 keer gehaald te moeten hebben) begin ik het te begrijpen. Leuke sport/hobby en vooral levensgevaarlijk. Ben, een engelse dude die ik uit het hostel die ik had meegenomen, is ‘gewond’ geraakt nadat hij als toeschouwer een boomerang op zijn onderarm kwam. Zelf paar keer heeft dat ding goed pijn gedaan bij het proberen te vangen van dit draaiende scheermes. Alleen de didgeridoo nog leren spelen en ik kan door als oppertoerist van Australië.

Oja, keiharde financiële tegenvaller: de auto is gereanimeerd voor het luttele bedrag van 1064 dollar (iets meer dan 600 keiharde europesche munten). Uiteindelijk was er een klein ringetje kapot wat weer onderdeel uitmaakte van een groter ding die alles behalve gratis was. Goed, beton erover, dat soort dingen kunnen gebeuren bij oude auto’s.
Nu de auto niet meer ziek is heb ik mijn bob de verbouwer hoed opgezet en een ‘bedje’ achterin getimmert.
Hier wat foto’s van deze bob actie, het was overigens een prima workout met de volgende dag een gezonde spierpijn van het hakken en zagen.

In principe hoef ik nu niet meer op een camping te gaan staan om te overnachten wat natuurlijk weer de nodige knaken scheelt. Auto helemaal klaar dus de baksteen kan weer uit het vet gehaald worden. In totaal zijn we met twee auto’s en 7 personen (Auke, Linda, Kelly, Marjon, Patrick, Boudewijn en ik). Dit keer gaat de stoet langs de kust van Sydney naar Melbourne en vervolgens door naar Adelaide. Ik kan me zo voorstellen dat niet iedereen vroeger een voldoende heeft gehaald voor zijn/haar Australische topografie dus hieronder een plaatje voor wat toelichting.
De rode lijn van Sydney naar Fraser Island is wat we (Boudewijn, Peter en ik) hebben gereden voor kerstmis. De gele lijn is zoals we nu zijn gaan rijden (het deel van Sydney naar Melbourne is inmiddels afgelegd, binnenkort gaan we door naar Adelaide). We rijden op dit moment alleen langs de kust en camperen altijd bij het strand in de buurt.

Het is gelijk weer even duidelijk hoe groot dit land is en hoeveel tijd je nodig hebt om het te verkennen :sOp woensdag 10 januari zijn we vanaf Sydney gaan rijden en omdat de eerste dag lang gassen niet leuk is, zijn we gestopt bij een plaats dichtbij Sydney namelijk Jervis Bay. Jervis Bay zit vol met kangaroos die ontzettend tam zijn. ‘s Avonds op het strand gaan zitten en samen met wat aussies wat wijntjes gedronken. Hier wat foto’s van ons groepie en de skippies:

 
 

Donderdag hebben we de karavaan richting Pebbly Beach laten rijden wat ook bekend staat om zijn vele kangaroos en mooie natuur. De geruchten klopten, ook hier veel kangaroos maar nieuw voor ons waren de goanna’s en possums. Goanna’s lijken op grote prehistorische hagedissen en possums zijn grappige grote opgeblazen eekhoorns die werkelijk al het eten van je stelen. In totaal zijn we 5 broden aan de possums kwijtgeraakt en omdat de dames het een leuke grap vonden om brood op onze tent te leggen, zijn we een nacht wakker gehouden door possums die met een aanloop onze tent bestormde om het brood te pakken (ik moet toegeven: fantastische grap). Hier wederom wat visuele toelichting op deze beesten:

 

Vrijdag hebben we koers gezet richting “Ben Boyd National Park” afdeling “Saltwater Creek”. Na een uur op een zandweg (type afgekeurd) gereden te hebben kwamen we hier aan. Er stond duidelijk aangegeven dat er geen plek was op de ‘camping’ maar de ervaring leert dat er altijd wat te regelen is. Uiteindelijk hebben we tot 2 uur s nachts op het strand gezeten en wijntjes gedronken met z’n allen. ‘s Ochtends zijn we naar de zee gelopen om vervolgens de mooiste zee van mn leven te zien. Lichtblauw gekleurd waarbij je tot ~30 meter de zee in nog steeds de bodem kon zien. De golven waren immens hoog en konden, bij een slechte timing, een goeie klap geven waardoor je benen eerder boven water kwamen dan je hoofd. De golven waren in de vorm van een buis waardoor soms het water van boven kwam, echt een aanrader voor toekomstige Australië bezoekers! Hier hebben we (Boudewijn, Auke, Patrick en ik) uren met de zee staan stoeien.
Wederom even een fotooi:

Nadat we doodmoe klaar waren met de zee werd duidelijk dat de vrouwen in een veel sneller tempo naar Melbourne wilden dan wij. De vriend van Marjon kwam maandag aan in Melbourne aan en Kelly en Linda hadden reeds een hostel geboekt. Daarom in goed overleg besloten dat Patrick, Junior, Auke en ik ons zouden scheiden van de dames. Eerste idee was om de dames op de bus naar Melbourne te zetten maar later besloot Patrick (een ras-echte tukker) zijn (drie dagen daarvoor gekochte) auto uit te lenen zodat de dames gewoon konden rijden. Op die manier konden wij ons slakkentempo voort zetten richting Melbourne. Auke moest die avond de nachtbus terug naar Sydney pakken aangezien zijn stage op maandag zou beginnen. Zijn bus vertrok vanaf Cann River, een gigantisch dood dorpje met 250 inwoners. In Cann River hebben we 1 uur gereden naar een camping om te kijken of het er leuk was. De zee was er uiteindelijk koud en saai dus besloten we niet op deze camping te blijven en dus weer een uur terug rijden (zo gaat dat in AU). Uiteindelijk een rest area gevonden op 100 meter van de highway waar we een public BBQ hadden. ‘s Nachts om 01:22 afscheid mogen nemen van Auke die aldaar de nachtbus naar Sydney pakte. Hierdoor hebben we dus op een rest area getukt vlakbij de bushalte in Cann River wat achteraf een fantastische plek bleek te zijn vanwege de prachtige natuur:  

  

Zondag zijn we door Orbost gereden om inkopen te doen en vervolgens naar Cape Conran National Park gereden. Onderweg merkte het adelaarsoog van Boudewijn een ‘uit-de-bocht-gevlogen-auto’ op in de berm. Even stoppen aangezien we nog wat auto onderdelen kapot waren of konden upgraden. Uiteindelijk bleek dit een goeie beslissing te zijn aangezien we hierdoor betere speakers, een nieuwe achterlicht (die was stuk) en een andere toeter rijker waren.

 

Na overnacht te hebben in het Cape Conran National Park wilde ‘s ochtends de auto niet starten. Gelukkig kwam een buurman ons te hulp met een portable accu (welke aap heeft in godsnaam zo’n ding bij zich????). Waardoor de auto weer gestart kon worden. Waarschijnlijk was er ‘s nachts een lampie ofzo aan blijven staan waardoor de accu was leeggelopen. Prima, we rollen dus op naar de volgende halte, te weten een rest-area vlak na Lake Entrance. We reden door Lake Entrance wat eruit zag als een verlept Scheveningen met allemaal toeristische meuk. Gelukkig hadden we die rest-area uitgezocht na Lake Entrance dus geen man overboord. Aangekomen bij de afslag naar de betreffende rest-area kwamen we in een bos waar algauw een groot “Road Closed due to bushfires bord” stond. Shit….. daar hadden we dus even geen rekening mee gehouden. We konden toen kiezen tussen: 3 uur doorgassen naar de volgende rest-area, terug naar Lake Entrance of het bord negeren.
Uiteraard kozen we voor het domste: het bord negeren. Na 15 minuten diep in het bos ingereden te hebben, kwamen we aan bij de rest area (zag er wel wat gaar en verlaten uit). Na even rondgekeken te hebben besloot ik de auto even netjes in te parkeren om vervolgens bij het starten van de auto een zorgwekkend geluid te horen: totale stilte…..
Na even op ons achterhoofd gekrabt te hebben realiseerde we ons dat het redelijk stom is om een “Road Closed” bord te negeren (dom) met een onbetrouwbare auto (nog dommer). Patrick en ik begonnen aan de wandeltocht richting beschaafde wereld. Na een stevige wandeling kwamen we aan bij een school voor ‘forest development’. Hier waren twee onderwijzers (waarvan wij natuurijk direct verwacht hadden dat ze ons de spreekwoordelijke les zouden lezen over het “Road Closed” negeer-incident) die met een andere auto en een setje powercables onze koets weer tot leven konden brengen. Deze aardige mensen wisten ons ook te vertellen dat de bosbranden precies 12 km verderop waren en een ongunstige windvlaag het vuur 10 km door de lucht kan vervoeren, *slik*. Hier onze redders in nood met het betreffende bord: 

Na deze actie waren we behoorlijk wat tijd kwijt waardoor we het niet meer zouden halen naar de volgende halte. Daarom zijn we voor het eerst sinds tijden naar een hostel gegaan. Voordeel: superzacht matras (in plaats van 0,5 cm dik matje) en vooral een warme douche!!! We hadden zes dagen geen douche gezien, niet eens een koude. Natuurlijk wel veel gezwommen waardoor je ook soort van schoon blijft (althans, dat vertellen we elkaar). De volgende dag waren we echt helemaal het heertje en supervrolijk omdat we alle drie zo lekker gedouched en geslapen hadden. We vonden overigens ook nog een achter ons slaapkamertje een redback spider, die zo’n beetje als meest giftigste spin ter wereld beschouwd wordt.We hebben de auto ook nog even snel laten nakijken maar er werden verder geen problemen gevonden, waarschijnlijk een los contactpunt bij de accu (precies wat we wilden horen!). Daarna door naar een plaats die Sale heet, vlakbij Sea Spring (niet dat dit iemand iets zegt). Daar hebben we het anker uitgegooid op een mooie spot in de duinen. Naast ons stond eeneen gepesioneerde Nederlander (Hans Teeuwen fans: zonder houten been) die sinds zijn 18e in Australië woont. Aardige dude waarbij we sinds tijden moesten oppassen wat we zeiden aangezien hij nog steeds Nederlands kon brabbelen en verstaan. Onderweg kregen we pas echt te maken met de bosbranden, dat wil zeggen gigantische brandlucht en rook maar de wielen bleven gelukkig rollen.

 

Volgende dag koers richting ‘Wilson’s Promontary National Park’ gezet. Dit park staat bekend op zijn mooie wandelingen en pinguïns (wat ik nog steeds niet begrijp wat pinguïns in Australië doen). Hier zijn we een dagje extra gebleven wat we vooral benut hebben door op het strand te liggen en geen flikker van de natuur of pinguïns te zien. Natuurlijk wel hebben we wel wat foto’s genomen waaronder 1 mooie panorama. Kijk en huiver:

   

  

Na deze slakkenrit waren we een kleine 150km van Melbourne en besloten we het laatste stuk maar in 1 dag te rijden. Volgende plan: zo kort mogelijk in Melbourne blijven en daarna door naar de ‘Great Ocean Road’. Deze road wordt gezien als de mooiste weg van Australië en dat belooft dus mooie picca’s de volgende blog. Aangekomen in Melbourne waren we de stad na enkele minuten al weer helemaal zat maar helaas moeten we er even de verplichte sightseeïng doen. Ook hebben we kaarten geregeld voor de Australian Open (tennis) die in Melbourne plaatsvind. Morgen/Maandag 22-1 gaan we dus een hele dag tennis koekeloeren.

Wistjedatjes:
– Je het ‘Australian slang’ zelf kan bedenken, bedenk een woord wat rijmt en vervang het door een andere. Voorbeeld: “Let’s have a look at the beach’ wordt ‘Let’s have a captain cook at the beach’.
– De mensen hier zoooo vriendelijk en vol vertrouwen zijn dat dit land ideaal is voor bedriegers en dieven. (voorbeeld: je koopt een matras, maakt hem na 3 minuten lek door een lompe actie, gaat terug naar de winkel waar ze vervolgens hun excuus aanbieden en je een nieuwe geven) p.s. Dit voorbeeld is autobiografisch.
– Melbourne 1,2 miljoen inwoners heeft (1,5 keer Amsterdam)?

Reacties op reacties:
Tinus: Jo guest, je hebt een mailtje gehad (op je THQ) waarin staat dat er een nieuwe post is. Lijken me toffe landen en ga graag mee maar aangezien mijn planning nu per uur loopt (en eerder maximaal per dag) moeten we dat later even overleggen. Die love parade lijkt me supertof en wil er zoooo graag heen! Heb je al een hostel’tje geboekt ;)? Ik heb nu dus goeie ervaringen met slapen in auto’s of matjes van 0,5 cm dik dus mijn eisenpakket is minimaal.
Timmertje: NYE in Sydney kan je niet vergelijk met een Love Parade. De Love Parade was in geheel vast wel toffer maar deze ervaring was uniek. Echt gaaf dat jullie langskomen 19 februari, moet er wel een #!#(*&#! eind voor terugrijden om jullie op te halen maar dat is het vast wel waard 😉 Waar zit die ex van Shabby dan ergens? Regel eens een 06 (oftwel 04 in australie) voor me. Over een weekje wintersport voor je, breek maar snel je been en zeg dat je in Australie woont dan heb je misschien een gipsvlucht en kom je eerder aan dan Jero en Taxi 😉 Plankje is inmiddels gefixed en drijft als een malle, kom hem snel testen zou ik zeggen 😉
Jimmel: Over dat waaien praat je nu waarschijnlijk anders, hoorde (van een betrouwbare bron ;)) dat het behoorlijk gestormt heeft daar! Alle dakpannen blijven liggen?? Moet zeggen dat het opstellen van blogs steeds moeilijker wordt aangezien ik steeds minder in steden ben en het daardoor niet kan bijhouden, een nieuwe blog kost me minimaal een dag en nu bijvoorbeeld 40 dollar aan internetkosten. Mocht je een vacature voor columnschrijver tegenkomen wil ik best een pijl schieten 😉
Monk: Hahaha, rijbewijs, VAST! 🙂 Zeker van die MPL dude lessen gehad? Mei in NZ wordt tof. Even de meest afgezaagde vraag mogelijk (maar wel gemeend): hoe gaat het met de Haenus?
Tommie: Hey anuslaan!!!!! Hoe is het jongen?? Goed dat je met de geenstijl-racer kan opschieten, hij is een goeie jongen. Uiteraard is hij beter dan ik, op bepaalde gebieden, waaronder bijvoorbeeld overdrijven 😉
Sarah: Saaartjeeeee! Inderdaad, de hele familie verzameling Ijzendoorn is nu compleet, tof! Hoe is het daar in Utreg, vermaak je je nog een beetje in het uitgaansleven (wat een ontzettende domme vraag, alsof je nu zou antwoorden dat je bekeerd bent en alleen nog maar halfvolle melk drinkt en elke zaterdagavond doorbrengt in de Christelijke Gereformeerde kerk van Utrecht-Centrum).
Stephanie: Je kan beter in tokkie buurt zitten met oud en nieuw omdat die gasten het hele jaar wiet verkopen om van de winst vuurwerk te kopen! Vorige jaar zaten we bij Kalle (IBB) vlakbij kampers waar we getrakteerd werden op 1,5 uur illegaal siervuurwerk. Verder nog dingen in ho-effe-laken die ik moet weten??
Farid: [vader-mode]Ik hou je in de gaten jochie! Goeie publiciteit maar een laffe boete, prima resultaat! Toch de volgende keer langer nadenken voor je dit soort grappen uithaalt [/vader-mode]. Hoe gaat het met je planning ;)? Ik ga hier keihard op doorzeiken tot je een degelijke planning doorstuurt waarbij je afgevinkt hebt tot de datum van vandaag 😉
Auke: Boomerang-date op het domain car park op 26 februari staat! Ga jij je rechterarm maar vast warm draaien. Welke foto’s wil je precies hebben dan zorg ik dat je ze binnen nu en een maand hebt :).
Meike: Haha, mooi verhaal! Gelukkig hoef je voor AU geen vaccinaties maar kan je ondertussen wel doodgebeten worden spinnetjes van 3mm. Hoe gaat het met je reis? Hou me op de hoogte van je vorderingen!!!!!!!!!!!!!!!!
Matthijs: Tieske! A’dam NYE lijkt me ook tof, misschien ben ik volgend jaar naast Gerard en andere kornuiten ook wel van de partij 🙂 Hoe is het wintersport gegaan? nog een beetje tof gedaan op de plank? Als ik terug ben moeten we snel weer even gaan wakeboarden dan kan jij weer 30 euri neerleggen om het ‘op-je-smoel-gaan’ weer eens ff oefenen 😉 Blue men group? nooit van gehoord en denk direct aan de smurfen. Hoe was het?
Bruce&Sheila: Thanks, jullie ook. Last van bosbranden valt dus wel mee tenzij je maatregelingen van de lokale authoriteit negeert. Waarom heeft Sheila ontslag genomen bij V&B? Ik hoop straks nog even te kunnen bellen, moet nog even snel beltegoed halen bij een 24/7 winkeltje. Speedboot is uit en het was een leuk boek!!!
Bindra: In de steden zijn genoeg mooie vrouwen maar zodra je de stad verlaat kom je veel muggen en tandloze boeren tegen, niet echt mijn smaak. Ga je dit jaar ook naar de love parade of durf je niet meer, gnagnagna 🙂
Hark: Hier alles prima! Duurde even voor je reactie online kwam omdat ie als spam aangemerkt kwam (waarschijnlijk door die links) Heb je filmpjes gezien en het weer is er iets anders dan hier. Ook al is het weer wereldwijd van slag, je kan hier nog wel verbranden gelukkig. Blijf filmen en monteren, supertof 🙂 Hoe is het met de huisjongste en Mees????
Jimmel (2): Ben een tijdje onderweg geweest en dus 0,0 aan informatie gehad over de wereld. leuk om te lezen aangezien ik van Adelaide misschien naar Alice Springs ga wat een een terrorweg door de woestijn is. Met een beetje geluk kan ik dus nog wel gaan surfen 😉

This entry was posted on Monday, January 22nd, 2007 at 0:39 and is filed under South Coast. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.