Pieter @ Aussie

Inmiddels zijn we vertrokken uit Melbourne. Melbourne is een grote stad (3.2 miljoen inwoners en niet de 1.2 zoals ik dacht) waar je superveel geld kan uitgeven in zeer weinig tijd. Ons hostel zat op Flindersstation wat je kan vergelijken met De Dam in Amsterdam. Zeer leuk en 24/7 activiteit maar wel een harde klap in je gezicht als je net 10 dagen als een holbewoner heb geleeft. Er is zelfs een patatwinkel die “Lord of the Fries” heet wat ik echt de meeste trieste winkelketen naam ooit vindt (als het blijkbaar deze naam geworden is, welke namen zijn dan afgekeurd bij de eerste brainstormsessie?). Vandaag zijn we ook bij een winkel geweest die de “The Reject Store” als naam draagt. Stel je voor dat je in +31 een winkel begint met de naam “De Afgekeurde Winkel”, de ABN-AMRO lacht je straal uit als je met je businessplan aankomt.

Ook heb ik de auto maar eens weggebracht voor een service check bij een betrouwbare car mechanic (om de beruchte oliebollen te voorkomen) waarbij we ook weer 500 dollar hebben mogen aftikken maar wel twee A4’tjes aan onderdelen vervangen zijn. Alleen de radiator moet nog (intern) schoongemaakt worden om de koeling te verbeteren maar aangezien dat nog een extra 300 dollar kost en we op dit moment geen koelingsproblemen hebben, stellen we het uit tot in (volgende bestemming) Adelaide.

Zoals ik op de vorige weblog vermeld heb, hebben we kaarten voor de Australian Open in Melbourne weten te krijgen. Alhoewel ik in een ver verleden op tennis heb gezeten boeit de sport me zeer weinig maar het was toch wel zeer tof om de Australian Open te bezoeken. We hebben de meeste tijd in de Vodafone arena gezeten waar de leukste (dag)wedstrijden gespeelt werden. Volgens mij gaat tennis steeds meer richting het voetbal met supporters die gekleed in vlaggen tussen de games door, zeer irritant, de naam van hun favoriet scanderen. Het leek wel alsof heel duitsland de kuil op het strand had verruild voor een plaatje naast ons in de Vodafone arena. Reden te meer om bij de wedstrijd Thomas Haas (GER) tegen David Nalbandian (ARG) niet voor David te zijn maar vooral tegen Thomas. Voor de nieuwkomers: Als je op de foto’s klikt krijg je onderaan nog wat tekst en uitleg.

Even heel iets veel belangrijkers tussendoor:
Mijn zus, Marlous, is zwanger! Jawol! Ik word zowaar oom! Nogmaals congrats Marlous+Koos! Hopelijk gaat alles prima de komende maanden en ben ik in Juli ergens oom. 20 Juli is uiteraard de mooiste datum om te bevallen dus hou nog even in 🙂 Het gaat vast en zeker een stoer ventje worden en zal een blauwe Koala meenemen.

Na Melbourne zijn we met twee schepen en 5 mensen (Patrick aka 3/4 boer, Marjon aka Zalfje, Niels aka Bakker, Boudewijn aka Junior en ik) richting Adelaide gegaan. In een “rechte” streep is dit 773 km’s maar wij hebben de kustroute gepakt van circa 1000 km’s. De kustroute staat beter bekend als “The Great Ocean Road” aangezien je 80% van de weg langs de oceaan rijdt en fantastische views hebt. Voor we overgaan op dit deel van de reis even wat statistieken:

Eindscore Great Ocean Road:
– Aantal dagen aanbevolen om over de weg te doen is 4 – 6 dagen over gedaan
– De weg is 140 kilometer lang – 657 km afgelegd
– Aantal keren op camping of in hostel – 0 (veel munten bespaart!)
– Aantal keren douche gepakt – 2
– Aantal dollars uitgegeven (ex. brandstof) – per dag 9 (bijna 6 euro)

Hierbij even het dagboek van dit stukje weg:

Lief dagboek,
Donderdag 25 Januari – We rijden weg uit Melbourne met de twee schepen om door te rijden naar Ocean Groove. Dit plaatsje maakt nog geen deel uit van de Great Ocean Road (wat echt irritant is om te tikken, vanaf nu wordt dit gewoon G.O.R.) maar aangezien het al aan het eind van de dag is gooien we hier ons tentje uit. Junior en ik slapen in onze Holden Jackaroo, de 3/4 boer slaapt in zijn Nissan Patrol en het stelletje Niels en Marjon slapen in een tentje. ‘s Avonds maken we een pak/zak Stanley meester en verbazen we ons erover dat het overdag te heet voor woorden is maar ‘s avonds de truien en lange broeken uit het stof gehaalt moeten worden, zal wel iets met de zuidkust te maken hebben.

Vrijdag 26 Januari – Begonnen aan de G.O.R. en het eerste stuk afgelegd. Aangezien het eerste stuk niet superspeciaal is hebben we hier nog een stukkie gereden om uiteindelijk aan te komen in een dorpje dat Lorne heet. Hier hebben we de auto’s een dikke berg opgejankt en het anker uitgegooid bij een gratis camping. We hadden aardige buren (alsof er onaardige Australiers bestaan) die een gigantische brute crossmotor hadden. Na in 30 seconden tentje opgezet te hebben zijn we terug gereden naar de zee. Golven waren absoluut niet hoog dus moesten we ons op alternatieve wijze vermaken en hebben het balletje gepakt om naar elkaar te smijten. ‘s Avonds potje kaarten met zn allen (we spelen hier het spel Debielen Bridge).

Zaterdag 27 Januari – De hele dag iets gedaan wat ik me niet meer kan herinneren, gelukkig hebben we de foto’s nog die hieronder komen dus kijk daar straks maar. Kan me nog wel herinneren dat we ‘s avonds bij een (gigantisch dom!) stelletje rond het kampvuur hebben gezeten. Aangezien het nog steeds een ‘total fireban area’ is en deze mensen al een waarschuwing hadden gehad van een ranger, werden ze midden in de nacht weggestuurd aangezien een ranger het fikkie had gespot.

Zondag 28 Januari – Het weer was vandaag minder en eigenlijk voor het eerst in tijden regen gehad. De zuidkust is blijkbaar in deze tijd van het jaar niet zo fantastisch als verwacht. De vraag is of dit normaal is in de tijd van het jaar of dat we het van tevoren misschien even hadden moeten uitzoeken. We zijn doorgereden tot 20 minuten voor Apollo Bay. De golven in de zee waren weer eens gigantisch en we hebben uren lol gehad met het meespringen van killer-waves. Hier hebben we onze eerste douche gepakt op een campingterrein. Aangezien we uiteraard niet op deze camping verbleven waren we illegaal bezig (who cares?). Helaas was iemand van ons (junior) te gretig en wou naast de gratis douche ook nog gebruik maken van de zeepdispenser die hij voor het gemak even via het schuifsysteem van de muur haalde. Precies toen hij dit gedaan had kwam op de camping-oppersmurf een routine kijkje nemen waren wij ineens verdacht voor het verduisteren van een zeepdispenser (die braaf in de douche aan het wachten was tot hij weer teruggeschoven zou worden op de muur). Nadat wij van het terein gelopen waren werden we achtervolgt door een mevrouw die ons confronteerde met onze illegale praktijken. Na een preek te hebben moeten aanhoren kregen wij een boete van maar liefst 10 dollar (=6 euro) per douche. Goed, das het risico dus voortaan zeepdispensers laten hangen. Marjon en Niels hebben we op een camping afgezet (aangezien die in een tentje moesten slapen) en daar bleken superveel koala’s te zitten. Een koala had een kleintje (zie foto’s straks) en bij een andere ben ik de boom ingeklommen om hem op 10 centimeter afstand op de gevoelige plaat kunnen vastleggen. Mooie beesten trouwens, slapen 20 uur per dag en de rest besteden ze om te eten. Eigenlijk komen koala’s eigenlijk best wel overeen met uitkering-trekkend-nederland. Ook hebben we een mierenegel gezien en na een tijdje te wachten kwam hij in kort gras en konden we hem op de foto krijgen. ‘s Avonds hebben we een mooie spot gevonden op 50 meter van de GOR en met uitzicht op de zee.

Maandag 29 Januari -Door naar Apollo Bay, na een gare nacht slapen tijdje in een cafe gezeten waar je kon schaken. Na 1 cappucino (backpacker mode = on) en 3 potjes schaken vonden we het welletjes. Boodschappen gedaan in de lokale supermarkt tegen uberhoge prijzen en vervolgens door naar Otway National park. Voordeel van de meeste National Parks is dat je er gratis kan staan en er altijd een WC aanwezig is (althans, een gat met een stoel erboven). Mooie spot vlakbij de zee met fantastisch uitzicht. Helaas lagen er alleen maar stenen waardoor je niet kon gaan zwemmen. De combinatie terror zee en stenen is een wat onveilige. Ook hier waren koala’s op de ‘camping’ maar na een tijdje worden die beesten (net zoals kangoeroe’s) doodnormaal.

Dinsdag 30 Januari – Op naar Port Campbell wat een gigantisch triest dorp bleek te zijn. Omdat het weer nog altijd slecht was hebben we Niels en Marjon in een hostel gegooid. Hier hebben we ook nog een groep van 100 pinguïns gezien op het strand. Wie snapt nou wat pinguïns in een continent als Australië doen? Na een tijdje was het tijd om te tukken en zijn we opzoek gegaan naar een stil plekje waar we de auto konden neerzetten. Uiteindelijk een zandweg naast een weiland gevonden waar we in het donker reden. ‘s Avonds zijn dit soort omgevingen dus echt het terrein van de beesten en we zagen tientallen konijntjes en kangoeroe’s wegschieten. Eén kangaoeroe kwam 2 seconden voor ik langsreed tot de conclusie dat het gras bij de buren toch groener was en sprong daarom vlak voor mijn auto langs, het scheelde misschien een centimeter en ik schrok me werkelijk dood en met mn hart in mn keel reden we in een slakkengang verder. Uiteindelijk naast een weiland aan de handrem getrokken.

Woensdag 31 Januari – Terug gereden naar een touristische attractie die de 12 Apostles heet. Het was fantastisch mooi weer en daarom hadden we geluk met de foto’s. De 12 Apostles zijn stukken steen die in het water zijn ontstaan. Ooit waren het er 12 maar inmiddels zijn er 9. Voor foto’s verwijs ik u wederom door naar onder. Daarna doorgereden en zo’n beetje alle mogelijke uitzichtpunten bekeken. Daarna door naar het eind van de G.O.R. bij het plaatsje Warnambool. Omdat hier weinig te beleven was zijn we een stuk landinwaarts gegaan en overnacht in het pietoreske plaatsje Dunkeld.

Donderdag 1 Februari – We besloten dat het nu wel tijd werd om in Adelaide aan te komen. Volgens een lokaal vrouwtje was het 5 uur rijden maar uiteindelijk hebben we er 10 uur over gedaan. Onderweg kwamen we hele mooie watervallen tegen en ook nog een grote slang. Onze tukker Patrick is nogal handig met dieren en vond het wel verantwoord om de slapende slang wakker te porren met een takje aangezien hij toch niet giftig was. Uiteindelijk koos de slang het hazenpad en konden wij verder poseren voor de waterval. Achteraf na het kopen van een reptielengids bleek het een gigantische giftige slang (copperhead) te zijn en ben ik blij dat ik afstand had genomen. Ook hadden zie hier killer-ants die supersnel naar boven kwamen op het moment dat je over hun nest heenliep. Een klein filmpje waarbij het volgens mij totaal niet goed te zien is: *klik*
Daarna doorgereden naar Adelaide om in een gigantisch luxe hostel te belanden. Door een vlotte babbel aan de telefoon en een niet goed ingewerkte nightmanager kregen we de beschikking over een familiekamer tegen inkoopprijs met twijfelaarbedden en airco. Dit hostel is echt te rielekst voor woorden: 2 tv kamers, leeskamer, gigantische 200m2 ikea-design woonkamer, goeie parkeergelegenheid, gratis koffie/rijst, snel internet.

Vrijdag 2 Februari – Vroeg uit bed om de auto weg te brengen naar een speciaalzaak om de koeling te laten checken aangezien we binnenkort naar Alice Springs gaan (wat midden in de woestijn ligt). Supergaar Adelaide bekeken wat een hele leuke stad is. Daarna zijn we de stad ingegaan en heb ik 150 dollar (90 euro) aan nieuwe kleren uitgeven, het kost hier geen reet. Voor 90 euro heb ik 3 korte broeken en 4 t-shirts, hopelijk heb ik op de volgende foto’s dus iets anders aan dan mn zwembroek 🙂

Zaterdag 3 Februari – Viel me op dat toen ik de deur van het hostel opendeed, dit hetzelfde gevoel gaf alsof je de klep van een voorverwarmde oven open doet, om 10:00 ‘s ochtends was het al 35 graden. Daarna de auto opgehaalt van de koelingsspecialist. Radiator ziet er echt als nieuw uit en ik zie ineens allemaal nieuwe slangen, tastbaar resultaat voor een autoleek dus gevoelsmatig zit het goed! Daarna gigantische inkopen gedaan aangezien we morgen (zondag) de outback ingaan.

Hier een greep uit de kiekjes van de G.O.R:

 

 

Morgen vertrekken we naar (o.a.) Ayers Rock wat vlak bij het dorpje Alice Springs ligt. Wederom kan ik me voorstellen dat dit niemand iets zegt dus daarom even wat informatie. Ayers Rock is een grote steen die midden in de woestijn ligt en nog veel betekent voor de aboriginals die er in de buurt wonen. Opzich vreemd dat je hier zo’n grote steen hebt aangezien er in de wijde omtrek werkelijk niets te vinden is (daar is het immers woestijn voor). Deze veelbesproken steen wordt gezien als het hart van Australia aangezien hij ook in het midden van Australie te vinden is. We gaan nu dus echt de bewoonde wereld verlaten en de outback in. Omdat het hier alleen al ‘s nachts minimaal 20 graden is hebben we de reis goed voorbereidt, dat wil zeggen:

• Auto heeft in Melbourne volledige service check gehad (luft/diesel/oliefilter, voorwielophanging etc. etc.)
• Het volledige koelsysteem is in Adelaide door een gespecialiseerd bedrijf nagekeken en gefixed (50% van de radiator bleek verstopt). Kost weer 280 dollar maar dit was nu echt het laatste wat aan de auto gedaan moest worden. Als er vanaf nu problemen ontstaan rijd ik hem de gracht in.
• We hebben dikke boodschappen gedaan met o.a:
  – 105 liter water
  – 40 liter diesel in extra jerry cans
  – 4 broden
  – 6 pakken biscuits
  – 25 pakken noodles
  – 24 blikken groente
  – 8 blikken fruit
  – 14 porties aardappelpuree

Over 2 weken komen Jeroen, Olaf en Arjan aan in Sydney dus we hebben een strak dagprogramma opgesteld wil ik voor die tijd van Adelaide naar Ayers Rock, terug naar Adelaide en vervolgens naar Sydney. In totaal komt het erop neer dat ik 5000km moet rijden binnen 13 dagen 🙂 Dat is een behoorlijk wat km’ers per dag rijden in de woestijn met wat sightseeïng tussendoor. We rijden altijd ~90km/uur met onze koets dus het wordt knallen de komende weken. Help even mee en ga op je knietjes bidden dat onze auto geen problemen geeft. Als we in de outback stil komen te staan is het auto verlaten en hopen op een lift want wegslepen kost meer dan de auto waard is. Schijnt dat er veel verlaten auto’s langs de kant te vinden zijn. Het is hier nu 2:03 en morgenvroeg gaat de wekker dus ik moet er een eind aan breien.

Wistjedat:
– Het me al meerdere keren gelukt is studentenkorting te krijgen bij evenementen door mijn Ohra Zorgpas te laten zien? Ze snappen er niets van wat er opstaat en als je overtuigend zegt dat je bijna klaar bent met je studie als IT’er bij Ohra School je altijd de korting krijgt 🙂
– Het me laatste gelukt is om 90 dollarcent (50 eurocent) korting te krijgen op een losse mango? Na het zeggen van “can you give me a backpackersdiscount because im allmost broke” begon de verkoper hard te (uit)lachen en kreeg ik de mango voor 3 dollar ipv 3,90. De lol van korting krijgen is gewoon te leuk en overal mogelijk.
– Olaf vandaag jarig is? Congratulations Olaf! Over 2 weken mag je trakteren op een Tooheys New of Carlton biertje 😉
– Het vandaag (en morgen) 40 graden was in Adelaide? En wij gaan dus richting woestijn waar het meestal nog wat warmer is. Dat wordt zweten!
– Je hier vanaf je 16e mag lessen in een auto waarbij alleen je pappie ernaast zit. Op het moment dat je 18 of ouder bent kan je examen doen.
– Er hier geen wespen of bijen of iets zijn. Ze hebben er wel vervelende steekvliegen voor in de plaats die we bommenwerpers noemen omdat ze groot en traag zijn.
– Ze hier in SA (South Australia) paaltjes naast de weg hebben staan waar ongelukken voor zijn gekomen. Rode paaltjes betekent ongeluk, zwarte paaltjes is ongeluk met dodelijke afloop.
– Je hier in SA een half uur tijdsverschil hebt in vergelijking met Sydney??? Duurde dus 3 dagen voor we hier achterkwamen 🙂

Helaas kan ik door de beperkte tijd nu geen reactie op reacties geven maar ik vind de reacties allemaal fantastisch 🙂 Over 14 dagen zit ik weer in Sydney en ga ik hier tijd voor reserveren. Blijf reageren 🙂 Groet aan iedereen!

This entry was posted on Sunday, February 4th, 2007 at 2:04 and is filed under South Coast. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.